Menu Zamknij

Jan Kasprowicz

Portret Jana Kasprowicza pędzla Felicjana Krakowskiego
Portret Jana Kasprowicza pędzla Felicjana Krakowskiego

Jan Kasprowicz (1860 – 1926) urodził się w rodzinie chłopskiej w Szymborzu pod Inowrocławiem. Jeden z największych poetów polskich, profesor i rektor Uniwersytetu Lwowskiego, tłumacz klasyki angielskiej, niemieckiej, francuskiej. Autor „Hymnów”, „Mojego świata”, „Księgi ubogich”.

Patronem wildeckiego Hufca został przyjęty uchwałą Komendy i Rady drużynowych z dnia 8 lutego 1939 r., co ówczesny komendant hufca hm Leon Królak, ogłosił w swoim rozkazie L5/39 z dnia 8 czerwca 1939 r.

Oto jego fragmenty:

„Po długim i wszechstronnym rozważeniu postanowiliśmy wpisać na nasz sztandar harcerski imię Wielkiego Poety, Jana Kasprowicza, wspaniałego wyraziciela głębokich natchnień Polski Odrodzonej. Wybierając Go za swego patrona i duchowego przewodnika, pragniemy za Jego wzorem realizować moralno-społeczne i narodowe zasady. Zdajemy sobie, bowiem dokładnie sprawę, że do realizacji naszej idei harcerskiej w ogóle, a zwłaszcza wśród starszej młodzieży (skautów, st. harcerzy i instruktorów), potrzeba nam jasnych wskazań, które, jako genialne wzloty ducha, stają się dla nas wysokim celem, choć trudnym, to jednak możliwym do urzeczywistnienia. (..) Jan Kasprowicz jest najlepszym przykładem jak to z chaty wiejskiej stanąć można na szczytach kulturalnych, naukowych, religijnych i społecznych. Imię Wielkiego Syna Ziemi Wielkopolskiej, tak nam bliskiego herolda sprawiedliwości społecznej, tytana pracy, człowieka, który stanowi również wzór jak pokonywać przeciwności życiowe, wtopić się musi w serca i umysły nasze. Trud jego życia i potężna twórczość poetycka stają się dla nas skarbnicą głębokich wzruszeń i serdecznych ukochań, stają się dla nas podnietą do ofiarnej służby dla narodu i państwa.”