Jeśli zaglądaliście w zakładkę Sztandary na stronie naszego hufca (jeżeli nie, to zachęcamy!), to z pewnością zauważyliście, że istnieją 2 sztandary naszego hufca. Jak to się stało?
Pierwszy sztandar otrzymaliśmy w 1939 roku kiedy hufiec przyjął imię Jana Kasprowicza. Niestety nie dane nam było długo się nim nacieszyć – wybuch II wojny światowej, obrócił świat, w tym ten harcerski, do góry nogami. Sztandar hufca przechował hm. Leon Królak, ówczesny komendant hufca. Mało brakowało a stracilibyśmy go bezpowrotnie. W 1945 roku podczas wyzwalania Poznania, został uszkodzony dach domu Leona Królaka, jednak sztandar szczęśliwie ocalał.
Po wojnie sztandar powrócił do wildeckich harcerzy. W latach 60. XX wieku, na skutek przemian administracyjnych, wiele chorągwi w Polsce doszło do wniosku, że imiona hufców przybrane przed wojną, nie zostały potwierdzone po wojnie żadnymi dokumentami. Nakazano więc ponowne przeprowadzenie Kampanii „Bohater” (czyli takich działań, które miały zaznajomić z przyjmowanym bohaterem np specjalnych zbiórek). Komenda hufca podjęła wtedy decyzje o przekazaniu w depozyt sztandaru do Muzeum Jana Kasprowicza w Inowrocławiu. Sztandar historyczny hufca znajduje się tam obecnie (za wyjątkiem roku harcerskiego 2022/2023 – przyjechał do nas, świętować z nami 110-lecie istnienia wildeckiego harcerstwa :) ).
W 1964 roku, społeczeństwo wildeckie ufundowało dla hufca nowy sztandar – ten, który znamy i używamy obecnie. Wtedy jeszcze nie miał wyhaftowanego imienia słynnego poety, uzupełniono je w 1970 roku po oficjalnym, drugim nadaniu Jana Kasprowicza jako patrona wildeckich harcerzy.
