Nie ma w naszym hufcu wyższej funkcji niż ta, którą pełni druhna Olga. Warto więc wiedzieć, kim jest nasza komendantka i czym właściwie się zajmuje się na co dzień, tak jak i w harcerstwie.
Spis treści
- Dwa słowa o druhnie
- Kim druhna właściwie jest?
- Czym zajmuje się druhna w harcerstwie?
- Z jakiego środowiska harcerskiego jest druhna?
- Jaka jest druhny ulubiona piosenka harcerska?
- Z jakiego środowiska druhna pochodzi?
- Podsumowanie
Dwa słowa o druhnie
Jestem Olga. Mam 28 lat w tym roku obchodzę pełnoletniość w ZHP, ale jeśli chodzi o życie poza harcerstwem – to jestem germanistką, czyli mówię nie tylko po polsku, ale też po niemiecku. Pracuję jako księgowa w niemieckiej firmie budowlanej. W wolnym czasie lubię się porozciągać, pospacerować, obejrzeć serial – im bardziej mroczny, tym lepiej. Lubię piec i czytać wiersze szczególnie Szymborskiej… I robiłam to, zanim to było modne! Kocham pieski, lecz sama swojego nie mam i w sumie to lubię sprzątać. Bardzo lubię kawę. Czy w dzień, czy w nocy, zawsze chętnie ją wypiję.
Kim druhna właściwie jest?
Od 1,5 roku jestem Komendantką Hufca. Od 8 lat jestem nauczycielką języka niemieckiego, a od 2 lat księgową. Oprócz tego mam 28 letni staż w byciu córką i siostrą. Od 4 lat ciocią Marianki. Jestem narzeczoną, a już niedługo zostanę żoną. To są moje role, które pełnię w domu, pracy, w biurze Komendy.
Poza tym, to jestem przede wszystkim człowiekiem i myślę, że umiem się do tego przyznać. Człowiekiem, który ma lepsze i gorsze chwile, tym który czasem się zdenerwuje, czasami płacze ze śmiechu. Człowiekiem któremu zdarza się czegoś, że czegoś nie chce robić, a który ma dni, że mógłby góry przenosić, ale to wszystko jest okej!
Czym się zajmuję w harcerstwie:
Komendantka Hufca…
Każdy komendant hufca inaczej sprawuje swoją funkcję. Moje podejście opiera się na staraniu, żeby wszystkim w koło było dobrze. Staram się, żeby nasza kadra miała swoje pole służby, żeby mogła się kształcić, rozwijać i uczyć się nowych rzeczy. Chce żeby czuła wsparcie przy każdej inicjatywie, której się podejmuje. Bardzo zależy mi na dobrych relacjach z instruktorami, więc chętnie z nimi rozmawiam, słucham i staram się podpowiadać rozwiązania ich problemów. Staram się być wsparciem, osobą, do której można się zwrócić. Staram się też, aby hufiec się jednoczył, a nie dzielił. Próbuje być komendantem, z którego nasz hufiec będzie dumny albo chociaż zadowolony.
Moja lista obowiązków jest dość długa, zawiera takie elementy jak:
– wydawanie rozkazów,
– powoływanie jednostek,
– mianowanie instruktorów,
– tworzenie różnych sprawozdań,
– pisanie opinii instruktorskich,
– koordynację pracy zespołów hufcowych, pełnienie dyżurów,
– dbanie o to, aby każde przedsięwzięcie było zgodne ze Statutem ZHP i innymi instrukcjami
– prowadzenie spotkań z instruktorami.Do tych zadań dochodzi kilka obowiązków, które są bardzo obszerne i wydają się trochę tajemnicze na przykład:
– tworzenie wspólnoty hufca,
– nadzorowanie jednostek,
– reprezentowanie hufca na arenie chorągwianej,
– motywowanie instruktorów.Te wszystkie zadania nie byłoby możliwe do wykonania, gdyby nie sztab ludzi, z którymi współpracuję i nie mówię tutaj tylko o Komendzie Hufca, która składa się z totalnie wspaniałych ludzi ;)… Ale o każdym pojedynczym instruktorze, o każdym członku zespołu hufcowego, każdym członku kadry jednostek.
Pełnienie tej funkcji to wielkie wyzwanie, niekończąca się lekcja w szkole harcerstwa, braterstwa, służby… Ale – gdyby ktoś mnie zapytał, czy żałuję podjęcia się tej funkcji, to odpowiem, że nie.
Nie żałuję, choć są lepsze i gorsze chwile, są sytuacje, kiedy trzeba podjąć decyzję, która nie jest łatwa, kiedy trzeba zwrócić komuś uwagę, kiedy trzeba być surowym i wymagającym i czasami przyznać się do błędu. Te trudniejsze momenty równoważy niewyrażona w żadnych miarach satysfakcja i duma. Duma z osiągnieć zuchów, harcerzy (H, HS i W), instruktorów, jednostek i samej komendy hufca, z Kaplina, z tego, że ma się w koło siebie tylu wspierających ludzi. I to jest to, co mnie motywuje.
Zespół Wsparcia Hufców
A oprócz pełnienia funkcji komendantki hufca realizuję się w Zespole Wsparcia Hufców, w którym od niedawna i jeszcze dość niepewnie pełnię funkcję koordynatora regionu niebieskiego obejmującego hufce poznańskie, a także Hufiec Mosina i Czerwonak i Kórnik. Na ten moment pracuję nad Poradnikiem dla Komendanta Hufca, który ma w sposób przystępny pokazać nowowy branemu komendantowi hufca jak zorganizować pracę swoją i komendy, jakie dokumenty regulują pracę hufca, a także gdzie może szukać wsparcia w sytuacjach problematycznych.
Jaka jest druhny ulubiona piosenka harcerska?
Co do zasady chyba nie mam, bardzo lubię Piosenkę Instruktorską, Ptaki Ptakom i Powroty. W zależności od charakteru ogniska mam swoją inną ulubioną piosenkę.
Z jakiego środowiska druhna pochodzi?
Od 18 lat nie zdjęłam granatowych pagonów. W IV Szczepie byłam zuchenką, harcerką, wędrowniczką, instruktorką, to tam pełniłam wszystkie najważniejsze funkcje – funkcję zastępowej, przybocznej w nieistniejącej już 3 Wildeckiej Gromadzie Zuchowej „Wesołe Tuptusie”, drużynowej 19 Wildeckiej Gromady Zuchowej „Słoneczne Urwisy” i w końcu funkcję zastępczyni Komendantki Szczepu.
To środowisko i pełnione w nim funkcje mocno ukształtowały mnie jako człowieka i instruktora. To właśnie tam spotkałam pierwsze osoby, które mogłam nazwać swoimi autorytetami, to tam nauczono mnie czym jest służba, co znaczy być instruktorem, co znaczy pracować z kadrą i wychowywać następcę. I właśnie w tym szczepie chciałam zakończyć moją instruktorską ścieżkę i przejść na harcerską emeryturę…
…ale tego chyba nikt się nie spodziewał, a na pewno nie ja. Tego, że kiedyś zamienię sznur spod ramienia, na ten z ramienia, srebrny i do tego poczwórnie pleciony. No cóż, jak śpiewa klasyk – nikt nie zna ścieżek gwiazd.
Podsumowanie
Druhna Olga to harcerka, która pełni funkcję Komendantki Hufca Poznań-Wilda. Jest to bardzo ważna osoba, bo tak naprawdę bez niej Hufiec nie mógłby istnieć (o zgrozo!) i właśnie z tego powodu otwiera nasz cykl „Poznaj Komendę Hufca”.